FDIC przygotowuje zasady tokenizowanego ubezpieczenia depozytów

Pełniący obowiązki przewodniczącego Federalnej Korporacji Ubezpieczeń Depozytów (FDIC) Travis Hill zapowiedział, że regulator planuje do końca 2025 roku opublikować wytyczne dotyczące tokenizowanego ubezpieczenia depozytów oraz nowy reżim dla emitentów stablecoinów. Powiedział o tym podczas konferencji Banku Rezerwy Federalnej w Filadelfii, podkreślając, że przeniesienie depozytów bankowych na blockchain nie zmienia ich natury prawnej.

Tradycyjnie FDIC ubezpiecza depozyty klientów na wypadek upadłości banku. Na tle rosnącego zainteresowania Wall Street i nadzorców tokenizacją aktywów rzeczywistych (RWA) – od obligacji skarbowych USA po prywatny dług – zespół Hilla analizuje, jak w ten obraz wpisać depozyty bankowe oraz stablecoiny.

Według Hilla, FDIC przygotowuje nowe ramy dla emitentów stablecoinów, którzy będą znajdować się pod jej nadzorem. Mają się w nich pojawić wymagania dotyczące kapitału, struktury rezerw oraz systemów zarządzania ryzykiem, tak aby banki i inne licencjonowane instytucje mogły emitować stablecoiny w bardziej przewidywalnym i zrozumiałym otoczeniu regulacyjnym.

W praktyce tokenizowane ubezpieczenie depozytów może wyglądać tak, że banki emitują tokeny na uprawnionym blockchainie, z których każdy odzwierciedla ubezpieczone roszczenie z tytułu depozytu klienta. Takie tokeny mogą być przechowywane w portfelach klientów lub dostawców fintech, swobodnie przemieszczać się między platformami, a jednocześnie pozostawać w pełni pokryte zapisami w bilansach banków i objęte ochroną FDIC.

Jeżeli bank popadnie w kłopoty, inteligentne kontrakty i wpisy w rozproszonym rejestrze mogą (przynajmniej w teorii) przyspieszyć obliczenie kwoty należnego odszkodowania i zautomatyzować transfer ubezpieczonych środków do banku następcy lub bezpośrednio do klienta. Równolegle nadzorcy będą musieli zdefiniować zasady marketingu takich produktów, raportowania oraz ujmowania tokenizowanych zobowiązań w księgach rachunkowych.

Na razie relacja między tokenizowanymi depozytami a stablecoinami pozostaje otwartą kwestią. Tokenizowane depozyty to ubezpieczone roszczenia wobec konkretnego banku, dostępne wyłącznie dla klientów, którzy przeszli standardowe procedury KYC. Stablecoiny pozostają natomiast odrębną klasą aktywów cyfrowych do rozliczeń i obrotu i zazwyczaj nie są objęte federalnym ubezpieczeniem depozytów.

W tym miejscu pojawia się ustawa GENIUS – pierwszy kompleksowy federalny projekt regulacji stablecoinów płatniczych w USA. Dokument określa, kto może emitować takie tokeny, jakie aktywa można wykorzystywać jako zabezpieczenie, w jaki sposób ujawniać informacje o rezerwach oraz jakich wymogów w zakresie compliance i przeciwdziałania praniu pieniędzy należy przestrzegać.

Jednocześnie ustawa GENIUS wyraźnie oddziela stablecoiny płatnicze od depozytów bankowych. Te ostatnie, włącznie z ich tokenizowaną formą, pozostają w obszarze tradycyjnego nadzoru bankowego i systemu ubezpieczenia depozytów. Nadchodzące wytyczne FDIC dotyczące tokenizowanego ubezpieczenia oraz wniosków związanych ze stablecoinami mają połączyć te dwa kierunki reform tak, aby użytkownicy mogli łatwo zrozumieć, kiedy mają do czynienia z ubezpieczonym cyfrowym depozytem, a kiedy ze stablecoinem pozbawionym ochrony FDIC.